Antoni v Leeuwenhoek ziekenhuis: Therapie
Terug in het AvL volgde onderzoek:- Geen uitzaaiingen
- Angiosarcoom zo groot dat opereren geen optie meer is.
Drie weken later kwamen drie artsen aan Sanne's bed en vertelden dat bij nader onderzoek van de drie weken eerder genomen longfoto's (omdat overwogen werd alsnog te opereren), witte puntjes waren ontdekt. Die puntjes hoefden geen uitzaaiïngen te zijn, echter kon wel…
Na de bestralingscycli kon Sanne eindelijk naar huis, met een katheder in de urinebuis omdat die door de bestraling niet meer goed functioneerde. Er volgde een relatief gelukkige zomer waarin ze niet al teveel pijn had. Ze kon in de rolstoel zitten en met krukken, stukjes op haar rechterbeen lopen.Eind augustus verslechterde de situatie. Ze had op diverse plaatsen (o.a. haar longen) stevige uitzaaiingen gekregen. Omdat ze de maximum dosis al had gekregen, was opnieuw bestralen niet mogelijk. Als ze langer wilde leven moest er iets gebeuren.
Inmiddels was gebleken dat ze wel medicijnen kreeg van het AvL, echter geen anti-kanker medicijnen. Daarop ben ik, haar vader, me gaan verdiepen in de vakliteratuur over angiosarcomen.
Medicijnen
Het overzicht met samenvattingen en conclusies van de publicaties verschenen in de recente vakliteratuur werd door het AvL niet serieus bekeken. Daarbij weigerde het A.v.Leeuwenhoek in te gaan op het voorstel om de (nieuwere) effectievere medicijnen (Interleukine-2 & Docetaxel) te gebruiken in plaats van het klassieke Doxorubicine waarvan inmiddels was aangetoond dat dat weinig gunstige effecten heeft bij angiosarcomen.
Aan Sanne werd uitgelegd dat Doxorubicine 10-15% kans bood op levensverlenging terwijl er zware bijwerkingen zouden komen.
Zoals altijd ging Sanne ervoor. De Doxorubicine kuur leverde zeer heftige bijwerkingen op met stevige achteruitgang van Sanne’s conditie en geen merkbaar effect op de tumoren.
Sanne met vriendin - Zandvoort, 11 aug'06
Laatste fase
Na deze zwaar negatieve ervaring met chemotherapie wilde Sanne niet meer ingaan op het voorstel van het AvL om alsnog een chemokuur met het effectievere Docetaxel toe te passen.Met de voortgaande groei en verspreiding van het angiosarcoom, ging Sanne’s conditie gedurende de herfst geleidelijk verder achteruit.
Dankzij goede pijnbestrijding bleef de pijn de laatste maanden nog binnen draagbare proporties.
Met nieuwe uitzaaiingen werd in november eten, drinken en ook praten steeds moeilijker. Uiteindelijk kon Sanne’s inmiddels uitgemergelde lichaam de zo dapper gevoerde strijd niet meer aan.
Ze overleed 10dec'06.